bir akşam üstü eve otururken bir an nefes almadım saat 8 gibi dünyayla sanki bağım koptu o an evin içinde 4 dönüyorum nefes alamıyorum evden kendimi dışarı atım ."ALLAH 'IM " kimseyi yanlız bırakmasın. sokaklar benm caddeler benim oldu ki nefes alaadığın hayatta kainat senin olsa neye yarar ki hayatta bir şeyi iyi bili yorum bedenlerin ölü ruhların yaşadığı bi dünya yaşıyoruz bunu kimse unutmasın
gece yarısı çoktan geçti saat sabahın 6 sı oturduğum bankta 50 metre ileride birini gördüm köşe başında ona biraz yaklaştım 10 metre kalmadı aramızda elinde sımsık tuttuğun pazar çantası yanına yaklaştım seslendim içi geçmiş bi kaç defa seslendim bana baktı gözünden bi kaç damla aktı gitti ben kahvalt yapacam hiç tek başıma kahvalt yapadım dedim bi kaç metre önümüzde pastane var hadi gelin diye yalvardım Allah razı olsun ki beni kırmadı geldi girdik pastaneye elimizi yüzümüz yıkadık pastanede çalışan biri yanıma geldi abi o insan hergün gelir birşeyler alıp gider ama nerde yaşadığı ne yaptığını kimse bilmez kimseye zararı yok dedi.teşekkür edip siparış verdik sonra o insanla iletişime geçmeye çalıştım 45 yaşında belkide yok ama içi geçmiş kimseyi bu dünyada yargılamak bi kullun harçı değil kimin kötü kimin iyi olduğunu asla bilemezsiniz dost değilin seni sırttından vurabilecek en yakın düşmandır. Bir gün o insanı takip ettim evini öğrendim sonra geri döndüm işe gitmek zorundaydım beya geç kalmıştım işe neyse ki o hoşgörünün içine sığındım cumartesi gelsin diye iple çektim evet cumartesi o insanı yeride tanıyacaktım o gün gelmedi evine gitsem olmayacak pazar günün bekledim yine yok evin uzaktan baktım belki görürüm diye beni o insana çeken bir çok şey var bunu bulmam lazım aradan bi kaç gün geçti sabah saatlerinde yine pastaneye gittim orada bekledim o insanı geldi aslında o gün bende işyerinde izin almıştım sır o insanın tanımak için bilmiyorum ama o insanın evine girmek için yaşantısınız görmek için içim rahattı kimseye zarar verebilecek biri değil asla da korkmadım "insanın ne cebine ne kıyafetine bakın ölümlü dünya yüreğine bakabiliyorsanız işte o zaman o beden ölmez" neyse yanına gittim tekrar bugün benim izin günüm dedim hiç ağzını bile açmadı gerçekten dünyanın yükünü sanki o taşıyormuş gibi geldi bir an elinden tuttum kahvalt yapacaz dedim sonra birşeyler alıp bugün seni ben götürece dedim hiç ses çıkarmadı sonra allah kesene yüreğine altın nasip etsin dedi. içimden "AMİN" dedim neyse sabah 8:30 oldu markette girdik alışveriş yaptık sonra bindik arabaya evin yolunu tuttuk nerden gidiyoruz diye sorudum yolu bana tarif etti aslında ben biliyorum ama aklından kötü birşey kalmasın diye diye takip ettiğimi söylemedim. eve geldi ve aldıklarımız çıkardık sonra eve girdik bana burda oturabilirsin ben geliyorum dedi tamam dedim bir odaya geçti sanırım yatak odasıydı çay içelim mi diye sordu olur tabi dedim sonra bana biraz müsade edermisin dedi olur tabi dedim sonra 5 dakika sonra elinde bir küçük tepsiyle yatak odasına geçti sonra bana sertan gelirmisin dedi tabi dedim gittim sonra yatakta yatan bir kadın eşiymiş inannın evinde hiç birşye eksik değil di bana ben onun yani eşinin çok sever evlendim dedi evlendikten 1 ay sonra felc olmuş yaşadığım sürece onun hiçbirşeyini eksik etmeyeceğime söz verdim onun bir damla göz yaşını akarsa benim mezarımda toprak olur dedim bu eve daha bir kişi girmedi 28 yıllık evliliğimde bu eve birtek sen geldin ilk defa kadınımı yüzü gülüyor dedi ve o an ben benim yüreğimin göz yaşı aktı mutlu oldum gerçekten ben bi sevgiye şahit oldum hayatta sevgi var yeterki karşında ki insanın gönl gözüe bak belki gözler yalan söyler ama Allah gönül gözü vermiş yeter ki görmeyi bil küçücük şeylerden mutlu olmayı bilmek lazım "ruhlar yaşar bedenler ölüdür" neyse misafir kısası makbuldür dedim izin aldım çay koyduk bırakmam hem deyince ben gelirim yine dedim çayımızı içelim sonra gidersin deyince tamam peki dedim biraz sohbet ettik konuştuk dertleştik çayımızı içtikten sonra kalktım işte o an başladım ufak ufak birşeyler yazmaya başladım ........... ( DEVAMI SONRA Kİ PAYLAŞIMIMDA )
// Sertan ADALI //
"Ben Acılarım Yazıyorum "SEN" Şiir Diye okuyorsun"
"insan yaşadığın herşeyin şahididir sen içinden geçenleri yazarsın birileri şiir diye okur ama içine kimse giremez ve cesaret edemez"
"AhTıM-VaR-Benim"
Ahtım var benim gelmeyen o sevgiliye ahtım var kör olsa gönül gözüyle görmeyen o sevgiliye ahtım var..
"Son-Sahne-Bir-Adım-Yalnızlık"
ve hayatın son perdesi kapanır işte o son sahne bir adım yalnızlık "yalnız kalmaya devam edersin ne kadar yaşayabilirsen şu sahte hayatta dost görünümlü insanlar..
