Çekiliyor önümden gölgeler ,
Tanıdık bir yüzün peşinde yürüyor ayaklarım
Elleriyle güneşe uzanan kadınlar görüyorum
Veda eder gibi kelimeler dökülüyor dudaklarından
Sokulduğum bedenler ,dokunduğum gözler
Sitem edercesine yürüyor ardımdan

Suyun azizliğinde gizlidir dökülen yaşlar
Susmak kadar susamakta yanmaktır
Beni bir el yoğurmuş yağmurlar altında
Belki yarım kalan şiirler okurum

Kafeste öten kuşun arzu'su ve secdedeki dua
Boğazımı çatlatan sızı,yüreğimi üşüten çiledeki sır
Ruhumu çepeçevre sarmalayan bir yer var,
Hangi alemin hakikatı bunlar?

Yüreğime yakın olsaydı bir güzel
Nimet içinde nimet sayardım
Şayet saklaya/bilseydi avuçlarında güzelliğini
Dua ustunde duam sayardım

Rüyalarımı saran bu gözler de kimin?
Ayaklarıma kadar uzanan eller kuş tüyü kadar hafif,
Ben hala şairim ,sırtıma vuran bu çığlıklar da kimin? . .

                                                                                                              Sertan ADALI