"Haramdır Gönlüme Senden Başkası"

Haramdır gönlüme senden bir başkası
olmadı olmayacak senden sonrası
yasakmış ömrümun sensiz olması
herşeysiz olur sensiz olmaz gülümm
sensiz olmaz

Seninle mutluyum sensiz neşesiz
yaşamanın ne anlamı var sensiz
canımı canımı ıste vermeyen şerefsiz
herşeysiz olur sensiz olmaz gülüm

sensiz olamaz
Sensin benim tek ilacım
gözümün önünden ayrılma yanıyor canım
seni seni aldatırsam sogusun kanım
herşeysiz olur sensiz olmaz gülüm
herşeysiz olur sensiz olmaz gülüm
sensiz olmaz. . .
                                                                        Sertan ADALI  

Günahkar Yürek Günahkar  
İçe düşen sızıdakı ateşin kavurdugu sevdamın küle dönüşün,deki
Özlemim yanmalımıyım daha rüzgazara savrulup dönmelimiyim
Etrafında görmeyecekmi daha yüreğin sancılı, inlemelerimi                  
Duymayacakmısın özlemimdeki kıvranışlarımı sevmeklemi işlendi,
Günah günahsa yüreğe sevdanın düşmesi al yüregimi yerinden eyyy
Yaradanım all taş kessin yürek ne sevdaya düşsün ne günaha
Yada bağışla sevdamı bana al ömrümden bedelini ödenmiş günahımın
Sevdasını bana bağışla yaşanacak sevda günahsız anlıkta olsa razıyım,
Yarap  Ya bagışla dindir acımı ya yırt gögsümü al yüreğimi aksın,
Onun icin coşan kanımın gunaha  sebebi acmakdaki gonca güle
İlk su olsun kan kırmızı her kırmızıda bir damlam her güle renk
Kanım olsun ben yaşıyamıyacaksam sevdamı tüm goncası al güller,
acmadan solsun. . .


                                                                                         Sertan ADALI

Kim bilir ne zaman geleceksin

Susadığımı nereden bileceksin Senin sevgine, Yağmurlar sağanak olmuş
Yetmiyor, Bir tek sen olursun Çare derdime. Özlediğimi nereden bileceksin
Bakar dururum resimlerine Albümlerin elimde bakıyorum
Yetmiyor cansız halin gözlerime Bir tek sen olursun Çare derdime.
Ağladığımı nereden bileceksin, Silerim gözyaşımı Kendi kendime,
Bıraktığın ipek mendiline, Kıyamam kirlenir diye Bir tek sen olursun
Çare derdime. Solduğumu nereden bileceksin Hayalim mi düşecek gözlerine
Kim bilir ne zaman geleceksin Bekleyeyim mi seni ölümüne
Bir tek sen olursun,Çare derdime. Yaşadığımı nereden bileceksin
Merak mı ettin bir gün bile,Ben seni çoktan unuttum diyeceksin
Beklemişim boş yere, Sen bile olamadın Çare derdime.
Öldüğümü nereden bileceksin, Sanki bir ateş mi düşecek yüreğine
Sen gülüp eğleneceksin,Bakacaksın keyfine,
Olamazsın istesende, Çare derdime. . .
                                                                                             

                                                                                                    Sertan ADALI

Ben senden sonra ,
‘‘Özledim’’ kelimesinin ,
kimsenin dudağına öyle yakıştığını görmedim. . .

Dudakta ki Tat

Karadenizin alın teri
Tavşan kanı rengi
Damaklarda buruk tadı
Uyku kaçırır demlisi
Karıştırırken cam ve metalin
Ahenk içinde çıkardığı
Davetkar müzik armonisi
Çaydanlık ve demliğin
Vaz geçilmez, mucize eseri
İnce belli,hoş kokulu
Buyrun! şimdi çay vakti. . .

"BEDENİM TUTSAK BU GECE"

Sana bedenim tutsak, bu gece
Kalbimdeki renkli kelebek
Yaralı uçmuyor özgürce
Ebruli kanatları takılmış
Beynimdeki örümcek ağının ipek tellerine
Çırpınma ne olursun dur!
Rengarenk simlerin pul pul dökülür

Kadehimim içine düşmüş yanan tenin
Saçından tırnağına seni özledim
Zehir karanlığı yudum yudum içtim
Bak yine kayan yıldızlara niyet tuttum
Bu gecede dolunayda yüzünü gördüm

Yüreğimde bir mum titriyerek yanıyor
Damarlarımda sıcaklığın dolaşıyor
Kulaklarımda çınlıyor elvedan
Bu mum yandıkca kelebek eriyor
Damla damla gözlerimden düşüyor. . .

"Uzakta ki Sevda'm"

Herkes sana hayran ben aşık.
Aç bir kurt gibi geziniyor içimde seni sahiplenme duygusu.
Yine yara bere gönlümü tuza yatırıyorum
Yine uzun hasretlerin gönüllüsüyüm
kavuşmayacak bir aşkım

Güneşsiz bir ağustos ortasındayım
Uzak bir sevdayı büyütüyorum
Mutsuzluğumda yaralarıma harflerini sürüyorum
Şiir ülkemin şiir kızı
Ben çirkinliğimi sende gizliyorum

Kaç ilan-ı aşktan çıkacaksın sabahlara
Kaç kez aşkı sunacaklar avuçlarına
Ben suskunluğumda kaybolacağım
Bir kez bile seni seviyorum diyemeyeceğim
Seni yıllanmış bir arzuyla öpemeyeceğim
Biliyorum bir sabah gelsem bile
kavuşmaların kapısında kalacağım

Herkes sana övgülerle, müjdelerle koşuyor
Ben uzak bir gurbetin kuytusunda şiirlere saklıyorum seni
hüzzam şarkılara

Alkışlar içinde kaybediyorum seni
Sana dokunmak istiyorlar
yüreğine, içinin beyazına
Beni öldürüyorlar
Sevgimden kıskançlıklar büyütüyorum
Kasabalı utançlar duyuyorum

Her gece düş yorgunu seni uyuyorum
Her sabah çok sabırsız sana uyanıyorum
Mutsuzluğumu bozuşunu seviyorum
senli yalnızlığımı
İkinci bir sevmek bilmiyorum dedim sana
ve anladım bir kez daha aşk kavuşmamaktır. . .

Okuyun!!! Çünki Mürekkebin Akmadığı Yerde Kan Akıyor

Ben camdan parıltıdaki takım elbise içinde entrikacı dişi tilkiyim

Ben popoya vurulan bir tekmeyle ölümden daha kötü bir kaderim

Ben rüyalarda flört ettiğin karabasanım,

açıkça kanıtlıyorum çünkü: göründüğü gibi değil.

Ben bir fısıltıyım, Ben bir kalp atışıyım, Ben "o kaza"yım, ve bir elveda
Ölmek için bir neden, olmadığım şeylerden biri.

Ben manikürlü sokağınıza giden yoldaki evsizim
Ben Akşam Dergisi'nde Haftanın Süper/sakatıyım.

Ben kapı eşiğinde besleneceği yanılsamalardan yoksun kızım,
Ben kemoterapideki çocuğum, kim demiş hayat adil diye

Ben bir fisıltıyım, Ben bir kalp atışıyım, Ben "buna intihar diyebiliriz"im, ve bir göğüs geçirmeyim
Ölmek için bir neden, olmadığım şeylerden biri.
Ben azaplı gözleriyle bir poster çocuğuyum
Ben buz üstünde kayıp giden bir eskiçağ kalıntısıyım

Ben bilirsiniz şu cadde kızlarındanım, sıskalıktan ölen
Ben Cheshire Kedisi'nin sırıtışından tüm geriye kalanım

Ben tekerlekli sandalyeli sporcuyum, ben ölü doğan her 'Ahmed Arif'im (Sertan ADALI'yım)
Ben yeryüzünün son volkanıyım, ve patlamaya hazırım

Ben bir fısıltıyım, Ben bir Kalp Atışıyım, ben bir soykırımdan sağ kalanım, ve Niçin?
Ölmek için bir neden, olmadığım şeylerden biri.

Ben ölmek için bir neden değilim. . .

Kimde Bıraktın Beni de Sensiz Kaldım. . . / Son Sahne / Bir Adım Yanlızlık / Sertan ADALI

Onca yaşadıklarımın üstüne bir sana güvendiğimi söylemiştim.Sana yakıştırdığım Aşk o kadar güzelleştiriyordu ki gören kapılıp gidiyordu sana,bense sadece bana ait sanıyordum seni.Oysa söylediklerimin hepsini bir kenarda saklamışsın.Nasıl olsa güveniyor çok seviyor demişsin demek ki.Gel dediğinde gelenim git dediğinde gidenindim.Ben alfabedeki bütün harfleri adından süzerek geçirenindim.Yürekten gelen gözyaşı sevgidir, aşkın acıttığının belirtisidir dediler,aldandım.Sana söyleyeceğim her cümlede daha çok sessiz kaldım.Sustum.Konuşamadım.Sevdim.Gittin.Gitmek istemediğini defalarca dile getirdin,ama giderken bir hoşça kalı çok gördün.Bir ayrılıkta saatlerce göz yaşınla mahkum ettin o güzel yüzünü,sonra sabahlara dek bir gülümsemeni esirgedin benden.Uykunu izledim saatlerce, uyumanı,uyandığında tek yaptığın şey kendini saklamak oldu.Hep bir cümle lafını bekledim,şahit olduğum o kadar şeyi unutmuşken bir sözünü bekledim hiç bir şey demedin.O kadar kalabalığın içinde yalnızlık çektiğini söyledin,ama yalnızlığında hep aklındakilerle kalabalıktaydın.Hakkını yemekte bana yakışmazdı.Sevdin tabi sevmedin diyemem.Ne zaman sevgiye aç kalsan sevdiğini hissettirdin çünkü biliyordun bir çok fazlasını alacağını.Ve sevmelere inandırmaya çalıştın,inandığımı sandığım an her kes gibi sende o yolu seçtin.En kanayan yerimden bir yarada sen açtın,gittiğin kişilerden göründün bana.Onlara maskot ettin beni.Sonraları yalnız kalıp bir tek ben olduğunu söyledinBen sendeydim de,ne olarak?Neyin olarak?Keşke biraz sevdiğim gibi sende sevseydin,en azından değer verdiğin en basit şeylere gösterdiğin gibi.Canımı canıma katıp hayatıma hiçe sayıp gelmiştim oysa sana.Anladın,İstemedin.Söylesene şimdi sevgili;

Kimde bıraktın beni de, sensiz kaldım. . .

" HABERİN OLSUN "

Unutma Geçmişi Ey Kalp..!..........................................
Şimdi Kalkmış Bir Vefasızın Ardından Kanıyorsun İçimde.
Gözlerime Acı Sular Yolluyorsun Durmadan.
Düşlerime Anılar Sızdırıyorsun.
Kimi Görsem O Sanıp Kimi Görsem O Sanıp Deli/gibi Çırpınıyorsun İçimde.
Koş Arkasından Diye Haykırıyorsun.
Herşeye Küsüp Yosun Baglıyorsun Derinlerinde.
Duymasan da Bilmesende Sessizce Aglıyorsun.
Kıyamıyorum Sana, 
Ama Üzülme Ben Kurallarından Vazgeçmeden.. Kuralına Göre Oyna AŞK Oyunlarını.
Alçalma Terk Edip Gidenlere Karşı.
Aglıyorsan Duymasın Agladını.
Özlüyorsan Bilmesin Özledigini.
Hala Seviyorum Diye Yıkıyorsan Gururunu. . .

Ey! Yağmur Gülüşlü Kadınım

Ey! Yağmur gülüşlü Kadınım
Hüzne boyadım yokluğunu sen olmayan yüreğe rest çektim.
Bu çıkmaz kararlarım sanadır bilirim,
Dua,Dua âmindeyim gözlerime uğurlayacağım

Şimdi, acı bir çığlık oldun umutlarıma, bak yine akşam oldu,
Hangi kuytuda yağsın yağmurlarım,
Üşüyor ellerim de, tuz/buz olan hayallerim
Kapattım gözlerimi dünyanın çilesine

Mühürledim dudaklarımı senin sessizliğine.
Açacağım sadece sen den gelen tek habere gel.
Diyemiyorum ama aldığım her nefes şahit ki,
Seni bekliyorum Kadınım canımsın. . .

"Bu gece seni sevmekten vazgeçtim"

Çünkü seni özlemeye artık tahammülüm yok. Üstelik bir gün her şeyin düzeleceğine olan inancımı da yitirdim. Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair, ne de azıcık da olsa hayalim
Ben yalnızca seni değil, umudumu da kaybettim. . .

Bu Gece, Sana Son Kez Geleceğim

Ben,
Her Gece Seni,
Koynuma Alıp ta Uyurum,
Sen Bu Duyguyu Bilmezsin, Sevgili,
Her Gece Düşlerimde,
Ay Işığından Tenini Gizler, Sevgimle Büyütürüm Seni,
Bir Başak Tanesi Gibi,
Ama Sen,
Ama Sen Bu Duyguyu Bilmezsin, Sevgili
Dal Dal,
Budak Budak Büyürsün de İçimde, Beni Görmessin, Sevgili,
Baharda,
Sevgimle Birlikte Tomurcuk Olur,
Renk Renk Çiçek Açarsın,
Her Esen Rüzgara,
Umudun Türküsünü Söylersin de, Bir,
Beni Hissetmessin, Sevgili,
Bir Beni,
Baharla Birlikte,
Çoçuklar Gibi, Sevinçle Atılırsın Kollarına,
Yağmur Tanelerinin Gün Gelir,
Kar Taneleriyle Sevişir,
Örtersin Yorgan Diye Üzerine,
İşte O Zaman, Titrer Dudakların,
Toprak Altında, Tir Tir Titrer, Üşürsün,
Bir Dahaki Geceye Kadar, Hep Beni,
Hep Seni Koynuma Alacağım Geceyi Bekler,
Hep Beni Düşünürsün,
Bekle beni Sevdiceğim,
Bu Gece, Sana Son Kez Geleceğim,
Gizleyip te Güneşten Tenini,
Seni, Mutluluklar Ülkesine Götüreceğim,
Kapama Pencereni Açık Tut,
Gün Işığına Kadar Bekle Beni,
Bu Kez,
Sen Beni Hissedeceksin,
Ben de Seni, Bekle,
Bekle Beni Ne Olursun,
Düşlerimde Büyütüp,
Düşlerimde Yaşadığım,
Bana Düşlerle Gelen Düşsel, Düşsel Sevgili. . .

Bana sevmekten başka yol bırakmadın ki

Kimseyle konuşamam Allah’ım. Beni benden iyi bilirsin. Ve bilirsin ki derdimden önce hiç derde sokmadın başımı. Bu yüzdendir tek bacağım yok gibi yaşayışım. Yavaş yürüyüşüm, çabuk yoruluşum, bundandır…
Allah’ım, ayrı düşmek nedir bilmezdim. Daha önce de hiç beklememiştim ben. Beni sen yâr ettin ona… Ben değildim ki sevmeye can atan. Bana bu duyguyu veren de sensin. Sen onu karşıma getirene kadar, aklımda bile yoktu sevmek. Bana sevmekten başka yol bırakmadın ki Allah’ım. Elimde değil artık yaşanacaklar. Mutlaka vardır bir bildiğin. Boşuna değildir bu bekleyiş.
Ne kadar da belliydi onu senin gönderdiğin. Anlamıştım zaten, getirdiği mutluluk dünyaya ağır gelirdi. Mutluluğu bana fazlasıyla verdikten sonra da aldın canımı yanına. Ve onun bedeni de şu an başkasında. Biliyorum. Onu çok özlüyorum. Her gece dua ederdim ama keşke daha fazla etseydim de biraz daha fazla kalsaydı deyip duruyorum kendime. Olsun. Zamanla anladım ki yokluğu bile fazla bana.
Yaşattıklarına şükretmeyip, yine onu isteyişim, ne büyük bencilliktir. Ve ne büyük lütuftur önce evrenin, sonra dünyanın bana verilmesi. Çok dua sayma ama Allah’ım, n’olur yaşattıkları bundan sonra da terk etmesin aklımı. N’olur derdimi unutmayayım. N’olur Allah’ım… Amin. . .

SADECE YOK!!!

Yeryüzüne düşen ilk yağmur tanesi vardı avuçlarımda o gece... Hayallerim gözümün önünde dans etti...Düşlerimdi gökyüzünden bana göz kırpan, yıldızlar değil; yalnızlığımda...Oysa aşk iki kişilikti...
Çayım vardı; bir kupa elimde, diğer elimde ise o gece yeryüzüne düşen ilk yağmur tanesi... Çiseleyen yağmur
bile ürpertemedi bedenimi; hayalin gibi... Bense yalnızdım; yokluğunda...
Sadece yalnızdım işte bu aşkta, oysa aşk iki kişilikti...
Denizin dalgalarımıydı azan; içimde ki volkanlar misali... Oysa içim azdıkca, sustu dudaklarım... Ben sustum, bulutlar haykırdı isyanımı... Şimşekler vardı yüreğimde ürkütücü!.. Korkutan... Sadece ben duydum, ben hissetim içimdeki yalnızlığın sesini... Dudaklarım suskun, gözlerimde yaş... Sen ise sadece yoktun!.. Sadece yok!!! Oysa ölümdü tek başına yaşanan, aşk iki kişilikti...
Gökyüzü bir kızardı, bir kapkara oldu saçların gibi... Bak, o bile seni hatırlattı bana, gözlerinin karası gibi... Gözlerin gibi öfkeliydi yıldırımlar o gece... Yeryüzüne düşen ilk yağmur tanesiydi elimdeki, elimde hayallerim bile yitmişti... Umutlarımdı yanımda olan nicedir, hayallerim ve düşlerim... Ne zaman terk ettiler beni, hiç bilemedim... Sense sadece yoktun, SADECE YOK!!!... Oysa, yalnızlıktı tek başına yaşanan, aşk iki kişilikti...
Ellerimdeki yağmur tanesini bıraktım denize, özgürlüğüne kavuşsun diye... Büyüdü, büyüdü deniz oldu... Sonra deniz büyüdü büyüdü okyanus oldu... Okyanuslar geçilmez, dağları aşılmazdı ve kırılmış kalbim bir düşman gibi seni andı... Sense sadece yoktun... Sadece yok!!!
Bıraktım kalan son hayallerimi de özgürce gökyüzüne... Özgürce döndüler önce başımın üstünde sonra uçtular semaya... Bir öpücük kondurdum her birine, kokumu sana taşısınlar diye... Duydun mu?
Sen ise sadece yoktun bu aşkta, sadece yok...Bense, iki kişilik yaşadım bu aşkı, yorgun bir kambur gibi üzerimde, BİR BASIMA KATRAN GECELERDE!.. Senden kalan son hatıraydı, yüreğimdeki AŞKIM; onu da semaya bıraktım... ÖZGÜRCE! Geriye kalan sadece CAN kırıkları!. . .

Güneş Yattı Pusuya, Ay Düştü Kuyuya
Zifiri Karanlık, Dipsiz Ayrılık
İstediğin Kadar Bağır, Çağır
Toprağın Kulağı Sağır
Dolap Kırık, Su Bulanık
Kovada Kir, Tadı Zehir
Gelip Geçer  Her Kafiliye
"Sertan" Değilsen Nafile. . .

"BİLEMEZSİN"

Kimseyi kırıpta incitme sakın
Kim kimin yaridir hiç bilemezsin
Çok uzak dediğin olurda yakın
Yaşın sel olurda bak silemezsin.

Kibir kötü şeydir yanıltır seni
Tevazunla süsle sen elbiseni
Dünya benim deme sorarlar hani?
Kim kimin yaridir hiç bilemezsin.

Seni kırarlarsa kırma mazlum ol
Her gün merhametle şefkat ile dol
Mevlaya varsın hep yürüdüğün yol
Kim kimin yaridir hiç bilemezsin. . .

Sadece üç günlük ömrü olan kelebek papatyaya aşık olur.
Ancak öleceğine saatler kala seni seviyorum der. Papatya sadece
Bende diyebilir ve kelebek ölür. Ona sevdiğimi neden zamanında
Söyleyemedim diye papatya üzüntüsünden hasta olur.
Yapraklarını dökmeye başlar döktüğü her yaprakta seni
Seviyorum der. Sonunda ölür. İşte; O günden beri sevdiğini
Söyleyemeyen herkes, papatyaya sorar seviyor mu? sevmiyor mu? diye.
Eğer sende seviyorsan Papatyaya sorma sevdiğine 
"SENİSEVİYORUM" de. . .

Ben Aşkının Renk Oldu

Ben senin adını biliyorum önce senin için çok uzun seyir olmuştu 
Ben senin kokusunu önce ben yay gibi seni kokan olmuştu 
Eğer bir vücut ile geldi ve ben senin ruh haline geldi 
Ben aşkının renk oldu 
Ben tutku yağmur oldu 
Ben rüyada seni bulmak önce 
Seni yıllardır hayalini kurmuştu 
Ben gizlemek sizi bulmak ve oyun aramak önce 
Eğer içimde hided olmuştu. . .

Ah hüzün delisi kız! Benim kalbim niye durmuştu? Dualar henüz okunmamıştı.
Ölü yıkayıcım huylandığım yerlerimi yıkarken kahkaha ile hortladım hayata.
O gün bugündür gören kaçıyor beni.
Kapım çalınmayalı ne kadar oluyor hatırlamıyorum.
Bu şehir ölümleri taşımıyormuş, bilmiyordum.
Şimdi sen ellerinde ayışığı şiirleri ile geleceksin diye ömrümün odalarını topluyorum.
Sevgi hâlâ gündemde. .  .











                                                                                                             


                                                                                                         
                                                                                                        Sertan ADALI

Git/dersem Alınma

Günlerimin aralığından baktın
Yaramı kanattın
Ya şiir yazacağım ya/da yok olacağım
Hoşgeldin demiyorsam alınma
Çünkü sen hiç gitmedin benden
Ben kendimi aşkına tutsak ettim...

Günlerimin aralığından girdin
Yüzümü çizdi güzelliğin
Vermeyeceğim seni sana..
Ben seni uzaktan uzağa sevmeye alıştım
Git dersem alınma. . .   

Gecenin

Ve sen gidince geriye ekim artığı piç bir gece kalır

Ardında bıraktığın sessizlik içime katran bir umutsuzluk sokar

kalbim üşür

Gittin, gece saldırgan yüzünü gösterdi

Yarasalar, kan emiciler ve kötü cinler sığınaklarından çıktı

Dua tutmayan bir vakte itildim

Aşk melekleriyle gittin.

Bardağımda kalan soğumuş çayı yudumluyorum

Tranvay duraklarında ergen kızlar bağırışır

Karadeniz'li bir kız gece nöbetinden döner

Bir fotoğrafa takılır gözlerim

Yüzümde mutluluk, okul sıralarından kalma sevgiler

Saçımda limon çekirdikleri ,ayağımda conversler...

Çok sürmez ergen düşüm

Bir polis sireni geceyi yırtar

Bir kadın intihar eder

Yüzümde sevincim ölümle donar

Tekrar uzanıyorum bardağıma unutarak içtiğim soğuk son yudumumu

Ağzımda metalımsı bir tat ,hayatın yüzüne esniyorum

Aylar sonra üryan bir uykuya yatamıyorum

Gece seslerinden ve zülmünden vazgeçemiyorum

İnadına yaralarımı kanatıyorum

Düşlerim

Şiirlerim gibi bitti

Ve ben artık harflerimle sadece cinayetler işliyorum

Sen gitmeden önce insan

Şimdi bir yaratık ,çığlık çığlığa yalnızlığını bağıran

Gittikçe yayıldığım koltuğumdan kalkamıyorum

Titrek mum alevinde yüzümü ovuşturyorum

Mimiklerim cam bilyalar gibi yere düşüyor

                                               gülüşüm yere

Beni özleyen kaç insan kaldı karanlığın içinde

Beni özlediği halde kaç yabancı, buzdan sesleniş?

On yedi aydır hiç yalnız değildim ben

Aşkındı yükün, gittin

Ayakların geri adım atıyordu

                            bedenini taşımıyordu 

Benim dizlerimim bağı çözülmüştü

                                      dilim tutulmuştu

Neden almadın kalbimdeki bu kanayan sancıyı

geri dön

        hadi al seni benden

Ben ALLAH'IN oğlu

Ben seni anlatmanın ustası

Ben aşkın kutsal kitaplı tek peygamberi

Ben seni ibadet eder gibi seviyordum

Su ve diken üstünde yürüdüm de

                                    i  n  a  n  m  a  d  ı  n 

Mucizem ellerinden ben gözünden düştüm

Bu aşkın sevinç bozan günlerinde aforoz edilmişim

Ben seni ALLAH'TA izinsiz kutsarken

Cennetinden Hazırlıksız kovulmuşum

Bak gece hızla kötüleşiyor

Soğuk bir uğultu doluyor penceremden

Sesler kötü de olsa yaşamak gibi geliyor

İnsanların göremediklerini görüyor

Duymadıklarını duyuyordum

Duvarların dilinden anlıyorum eşyaların dilinden

Yollarda ıslak bir parıltı gece hızla öfkeleniyor

Midemden bir korku yükseliyor ağzıma

Nikotinle karışık küfür kusuyorum

Anlaşılmayan hayatlar bırakıyorum masaya

Bu öfkeli gece benim

Göze göz, dişe diş

Kazananı baştan belli bir düelloya çıkar gibi 

Cesaretli ve ahmakım

Avucumdan bırakınca kaderimi

Hayatımın dikişleri patlıyor

Nazar değmiş gibi güzel gözlü bir çocuğa

Dokunduğum ne varsa ateş oluyor

Yağmur yerine kül yağıyor geceye

Anamdan emdiğim süt burnumdan gelse de

Bu öfkeli gece benim

Baş başa, saç saça

Kaybetdiklerimden sonra deliyim

Uluorta çırılçıplak koysan da beni

Çoktan kuşatılmış bir şehri tek başına savunur gibiyim

Hâlâ şizofrenim ,Hâlâ gözü karayım

Aşk apansız bitince

Ekim artığı, piç bir gece kalıyor bana. . .                                               

                                                                                                                           

                                                                                                                             Sertan ADALI 

Ve bilirsin. . .

Şairler ölmez,

Onlar hep ağır yaralıdır.
Kolay değil, sen de bir şairi sevdin.
Adressiz mektup gibi dolaşırım halk arasında.
Ve gün olur bir şiir olur çıkarım karşına.
Sana yazdıklarımı sen okumasan bile,
Elbet çocuğun okur sevdiğine. . .

"Şimdi Yalancı Tebessümlere Gizliyorum Can Kırıklarım"

Belki de hiç görmeyeceğim gözlerini ,
Parmak uçlarınla ellerimin arasından kayıp gidiyorsun
Veda edercesine ya da sevdaya tutuştururcasına
Ne zor şey ardından gidişini seyretmek
Gül yaprağından kayan yağmur tanesi gibi gidiyorsun
Yüreğime dokunan ellerinin sıcaklığını bırakarak
Öylece sessiz kalmak ne zor şey

Şimdi yalancı tebessümlere gizliyorum can kırıklarımı
Hangi bahara umudumu yüklesem kış ağır geliyor düşlerime
Ah bir gülseydin yar! kar yağmazdı her mevsim toprağıma
Her fırtına esmezdi üzerime kırılmazdı dallarım
Meçhul bir sevdanın kuytusunda öylece kalakalmazdım.
Keşke yüreğinde tutabilseydin beni,
Her kapı aralığında aramazdım sesini
Kaybetmezdim kendimi bildiğim yollarda
İplik iplik yağan yağmurlara karışmazdı gözyaşlarım
Keşke yüreğinde tutabilseydin beni,Öyle dağılmazdım yar. . .!

Sen Ol "Kadınım"

Gördüğüm hayalde sen'ol
Kurduğum düş de,
Beklediğim yoldan sen gel
Yanımda ol her özleyiş de. . .

Dilimden anlamaz oldu gözlerime bakanlar
Uykularımı bölüyor şimdi yoluma düşenler
Çaresiz pervaneyim düştüm kendi derdime
Hani nerde gurbeti ölümden acı gösterenler

İçimde ah çektirip ağlatan bir gurbet var
Kimseler anlamaz öz’ümü yakan ateş var
Yıkılmış viraneyim köhnedir benim köşküm
Aklımda kalanı ruhumda sakladığım yüzler var. . . 

Ben kutsallığımı yitirdiğimden, 
içime dün gece kuşku düştğünden 
kutsal bir aşk kitabının sayfalarına yazamadım. 
İçime kuşku düştü
kutsallığım kalmadı, kalmadım. 
Senin de kuşkularını aldım, 
kalmadım ne sana ne bana...
Artamadım dün geceden bu geceye... 
Usul usul öldüm sende, 
senden öldüm, 
kendimi sende öldürdüm.
Kocaman bir ay çiçek tarlası soldu bir gece bütün gün.
Aşkın tapınakları yıkıldı,
hayallerimiz aç kaldı,
renklerimiz soldu
Solduk bir gece bütün gün.
Artamadım dün geceden bu geceye.
Dün gece söylediklerini düşündüm bütün gün.
Sana tutamayacağım sözler vermişim.
Ben kimseyi mutlu edememiş, mutluluğun özürlüsü.
İlişki özürlüsü
Aşkın zalimimi
her aşkta ardımda binlerce ceset.
Sana tutamacağım sözler vermişim
Taşlarımı düşürdüm yere, yüzümü düşürdüm,
seni düşürdüm, aşkı düşürdüm, hayallerimizi düşürdüm.
Suya gömdüm Hazirandan bu yana söylediklerimi.
Seni seve seve suya gömdüm.
Beni zorla senden koparıyorum.
Yoksa beni beklerken eskiyeceksin.
Mutsuzluğun kapısından gireceksin
Kavuşmamış bir aşka öleceksin
Ayrılıklarla eksileceksin
Seni zorla benden koruyorum
Dün gece sabırsızlığını gördüm.
Bu aşkın seni değiştirdiğini gördüm.
Sana ne kadar kötülük ettiğimi gördüm.
O melek gibi halinin bir öfkeye değip bana geri geldiğini gördüm.
Gördüm seni,
sana uzaktan uzağa yetmeyeceğimi gördüm, yetmeyeceğini
gördüm kıskançlıklarlarımdan öfkeler yarattığımı
Kalbinin acısını gördüm, yamalı kalbimi
bu gidişle mutsuzluktan gebereceğini gördüm.
Keder olduğunu benimle,
benimle yapamayacağını gördüm.
Benimle hayal paylaşılmaz
Kalbini seve seve bırakıyorum
Kendimi suya gömüyorum.....

Su gibi değişiyor bakışlar, şaşıyorum...
Adı yok hiçbir şeyin.
Yitirdim güzelliklerimin günlüğünü.
Acımıyorum şimdi kimseye, kendime de.
Gecenin en karanlık ve çekilmez yerine yakıştırdılar beni.
Günlerime durmadan kötü haberler geliyor.
Sırtımdan bıçaklandığımdan; arkama sık sık dönüp bakışım.
Su gibi akıyor yalan gülüşler, bakamıyorum...
Adı yok hiçbir şeyin.
Yok hiçbir şey.
Parantezler hep olacak ömrümüzde.
Keşkeler, pişmanlıklar ve hiçbir özürün kapatamayacağı büyük hatalar.
Yaşadığımız sürece çok sır gizleyeceğiz daha.
Kimselere gösteremeyeceğiz kanayan öfkelerimizi.
Bundan sonra hiç türkü söylemeyeceğim,
şiir yazmayacağım dostluk ve aşk üstüne.
Yüreğim yokmuş,
yüzümü hiçbir fotoğrafa sığdıramamışım.
Dünyayı yakar gibi içiyorum sigaramı. Rakım zehir...
Ellerim yokmuş, ayaklarımı başka bir şehirde unutmuşum.
Yolun yarısında her şeyim olanlara veda ediyorum.
Artık zamansız esen bir rüzgârım.
Hayat kelimelere muhtaç değil.
Bu döngüye sakıncasız uyuyorum. İtiraz hakkım kalmadı artık.
Tüm kötülükleri seyreden çocuklara üzülüyorum.
Sustukları yerde katı bir hüzün saplanıyor göğsüme.
Hayat bana muhtaç değil.
Yanılacak o kadar şey içinde gidip en iyi bildiğime yanılıyorum.
Beni yenilgiye uğratanlar kazanmayı öğrettiklerim.
Bana sonsuz acılar kalsın diye hep en çok sevdiklerimi aldılar elimden.
Beni hep en çok sevdiklerim kırdı.
Karalandığım satırlarda öldüm.
Öldürdüm birisini ölürken.
Tek damla kanı akmadı.
Yalan övgüler kulaklarımı tırmalıyor şimdi.
Gecenin on yerinden on yıldız kaydı, ay küflendi.
Hüzün tadında bir şiiri yırttım yine
Sevdiğim kadınlara türküler söylendi.
Sazımı kırdım.
İnsanı ya anası ya kardeş bildiği vurabilir.
Yalnızlık oldum bu gece.
Kendimi çok sevmişim diye
başkalarını hiç düşünmemişim diye
darağacına gönüllü yürüdüm.
Şiir büyüsünde çekindiğim fotoğraflar yıllar geçmeden sarardı.
Gecenin ortasında sevdiğim kadınların telefonları çaldı.
Kalbim aldattı beni, öldüm.
Öldürdüm birisini ölürken.
Tek damla kanı akmadı. . .

İşte benim kızgınlıklarım!

Herkesin yarıştığı doğal deliliğimi saklamıyorum. Ne yapsam suç sayılmaz artık. Düşüncem öldü, aklım öldü... Ilk kez oyun bozanlık yaptım çok sevdiğim! Üvey bir umutla çalamazdım artık kapını... Çöpçüler kaldırımlardan yakın geçmişi süpürüyorlar. Ben hala en çok annemi özlüyorum. Yağmur ipince yağıyor. Sevinçlerim seni ilk gördüğüm günde kalıyor. Yüreğim ağlıyor. Barikatların ardında sevebildiğim, gülüşü herkesi kıskandıran kadınım! Aşkı ellerinden niye düşürdün?..
Yanlış tefsir edilmiş bir kitaptı ömrüm!.. Etrafımda yalancı peygamberler. Ihanetin başlangıcına yazılıyor bana sunalan. Ama yazgıma yazılana şükür! Şimdi esmer günlerime hüzzam bir hasret karışır. Hiçbir insan anlamaz beni. Ben anlamam kimseyi. Bilinmezin kuyusuna düşüp, çıktım. Arayışlar yenilemez kendini. Hayatımı cebime koydum. Artık hiçbir imge yetmez beni anlatmaya. Hiçliğe merhaba. . .

Bitip Tükenecek Gibi Değilsin İçimde

Hiç Bir Şeye Benzemiyor Bu Vurgun
Bir Su Birikintisi Gibi Yüreğim
Yıldızlara Aslılı Kalıyor Her Gece Hasretim
Darağacımda Hasretin.
Her Söz Nemli,Her Söz Buğulu.
Senden Bahsederken Dudaklarım Titriyor.
Seni Düşünürken İçimi Kor Ateşler Kaplıyor.
Gönlüm Lal
Boş Beklentilerim Var Şimdi Hayattan.
Yaşıyorum İşte Sensiz, Sebebsiz.
Tükenecek Gibi Değilsin İçimde
Bitecek Gibi Değil
Bir Bebek Ağlayışı Gibi Hasretin
Ne Zaman Elimden Bırakmaya Kalksam
Daha Bir Büyüyor Çığlığı
Oysa Senin İçin Gitmek Kolay
Birde Bana Unutmayı Sor
Bırak Ben de Gideyim
Bırak Zincirlerimi Savrulayım
Umutlarım Tükensin Artık
Güneşin Işıkları Kapansın
Bırak Artık Öleyim...! N'olur.
Gitmekle Bitmiyor Sevda
Yazılmış Tüm Sözlerin, Şiirlerin, Hikayelerin Ötesinden Sana Haykırmak İstediklerim Vardı
Senin Asla Bilemediğin, Hayata Yenik Düşmüş
Çok İsterdim Sana Her Seferinde Anlatmayı
Ama Öyle Dolambaçlı Yolların Ardında Saklı Kalmıştı ki Sevdan Ne Sözlerim Yetişti Ömrüne, Ne Kelimelerim Varabildi Gönlüne
Bütün Bu Yaşanmış Yalanların Ardından İçerimde Ağlayan, Bedenimde Kanayan, Özümde Azap Çeken Bir Sen Hala Var.
Yalnız Bıraktığın Biri Var mı Diye Düşünmeden Yaşamaya Devam Ettiğin Hayatında Beni Öldürdüğünü Biliyor musun? İstemedin Sevgimi.
Yanlışlıklarının Başlangıcında Yaprak Dökümü Bile Olmadan Kuruttun Beni.
Günler, Haftalar, Aylar Geçti Ama Ben Hala Zifiri Karanlığın Ortasında Seni Düşünüyorum.
Seni Sevenden Haberin Yok ya Bırak Onun Gözleri Yaşla Dolsun.
Alışmıştır Şimdi O Bu Acılara Ama Sen.
Sen Sakın Ağlama!
Sen Mutlu Ol. . .

"Öksüz Sevda'm"

Gidiyorsun
Bir elveda bile demeden.
Arkanda seven bir kalp
Birde ağlamaklı göz bırakarak.
Susuyorum
Ne git diyorum ,Ne kal.
Kalmak istersen kalırdın.
Severdin sevilmek isteseydin.
Kalmanı isterdim oysa
Sevmek sonsuza dek
Aşkı deliler gibi yaşamak.
Ne kadarda sevmesemde ayrılıkları
Acizliğime boyun büküyorum.

Gidiyorsun ya sevğilim
Sevmelerim yarım
Sevmelerim öksüz.
Şimdi kim okşayacak
Öksüz kalmış sevdamın başını. . .

O Sensin Kadınım O Sensin

Resmine bakarak vurulduğum,
O güzel sözlerin duyarak kapıldığım,
Aşık olup kor gibi yandığım,
Özlemiyle her yerde aradığım,
Geceleri uykusuz olarak sabahladığım,
Düşlerimde adını anarak sayıkladığım,
O sensin birtanem, o sensin!

Güzel sözleriyle umut bulduğum,
Her an düşünerek hayaliyle yaşadığım,
Aşkıyla gece gündüz hislenerek ağladığım,
Gittiğim her yerde hayalini aradığım,
Her an düşünerek yaslandığım,
Bir alo deyişine keyifle can adadığım,
O sensin aşkım, o sensin!

Sensizken kendimi kimsesiz düşündüğüm,
Yalnızlıklar içinde bocaladığım,
Her yerde sesini duymak istediğim,
Aşkımı her yere haykırdığım,
Varlığını tüm hücrelerimde anladığım,
Ölümsüz bir aşka yol aldığım,
O sensin "Kadınım", o sensin. . .